Rob Hoeke

Een van de weinige bluesartiesten van Nederlandse bodem die louter door zijn pianospel een groot publiek aan zich heeft weten te binden. Hoeke is door de jaren heen nooit van zijn handelsmerk afgeweken: een even stuwend als elementair boogie-ritme.

Periode

1959 - 1999

Bezetting

Rob Hoeke

piano

Overige muzikanten

Ben de Bruin

gitaar

Boris van der Lek

saxofoon

Eef Albers

gitaar

Frans Hoeke

gitaar, zang

Gerard Biersteker

gitaar

Guus Willemse

basgitaar

Hans Lafaille

drums

Hans Oldenburg

gitaar

Herman Deinum

basgitaar

Inigo Grimbergen

drums

Jan Vennik

fluit, saxofoon

Jan-Jaap Schermer

drums

John Schuursma

gitaar

Kees Kuyper

basgitaar

Martin Rudelsheim

drums

Martin Zand-Scholten

basgitaar

Michel Pos

saxofoon

Paul Hoeke

drums

Paul Lagaay

drums

Pierre van der Linden

drums

Pim van der Linden

basgitaar

Ray Kaart

trompet

Rini Roukema

drums

Toon Segers

basgitaar

Wil de Meyer

gitaar

Willem Schoone

basgitaar, zang

Wim Bitter

gitaar

Historie

1959

Rob Hoeke (geb. 9-1-1939) raakt al op jonge leeftijd gefascineerd door de boogie woogie. Op zijn zeventiende formeert hij zijn eerste Boogie Woogie Quartet, dat naast hemzelf bestaat uit zijn broer Paul Hoeke op drums, Kees Kuypers op bas en Wim Bitters op gitaar. Met dit gezelschap behaalt Hoeke in 1959, 1960 en 1962 de tweede plaats tijdens het Loosdrecht Jazz Concours in de categorie old style jazz.

1963

 Het succes op loosdrecht resulteert in een platencontract met Philips.

1964

Van het kwartet verschijnt de elpee Boogie Hoogie.

1965

Geïnspireerd door de Britse rhythm & blues-bands als die van Manfred Mann en de Rolling Stones formeert Hoeke een tweede band, de Rob Hoeke Rhythm & Blues Group. Hierin dient de boogie nog slechts als basis voor een mix van blues en beat. De Rhythm & Blues Group wint het al snel in populariteit van het Boogie Woogie Quartet, hoewel Hoeke ook in die hoedanigheid platen blijft maken. Hoeke verwerft ook faam over de grenzen. Zo speelt hij als voorprogramma tijdens de eerste tournee van de Rolling Stones door Zweden en leert hij mondharmonica spelen van Brian Jones.

 

1966

Ook de platen van de groep doen het goed. De singles Margio en When People Talk worden hits.

1967

Het album Save Our Souls ('67), een plaat vol rauwe rhythm & blues, verwerft al snel de status van nederpopklassieker. De single What Is Soul is een bescheiden hit.

1968

Met Drinking On My Bed, gezongen door zijn neef Frans Hoeke, voegt Hoeke wederom een hit aan zijn oeuvre toe. Celsius 232/b is de opvolger van van Save Our Souls. Robby's Saloon is weer een onvervalst boogie woogie-album. Ook worden er platen in Amerika uitgebracht.

1969

Hoeke is inmiddels een nationale bekendheid met eigen televisie- en radioprogramma's voor de AVRO. Ook in Scandinavië is hij bijzonder populair.