Een van de
belangrijkste Nederlandse sixties-bands en samen met de Golden Earring en Q65
een van de populairste representanten van de Haagse beat-scene.
1964 – 1971
Henk Smitskamp basgitaar
Robbie van Leeuwen gitaar
Ruud van de Berg zang
Sieb Warner drums
1964
The Motions worden
opgericht (zie basisbezetting). Rudy Bennett (ware naam Ruud van de Berg) is
eerder actief in The Ricochets als Ritchie Clark. Ook Robbie van Leeuwen is
afkomstig uit die groep en speelde daarnaast samen met Sieb Warner in The
Atmospheres. Henk Smitskamp deed eerder ervaring op bij Willie & His
Giants. De eerste singles van The Motions zijn niet bijzonder succesvol,
maar de groep is dit jaar wel één van de voorprogramma-acts bij het roemruchte
optreden van de Rolling Stones in het Scheveningse Kurhaus.
1965
Wanneer het door
Robbie van Leeuwen gecomponeerde protestnummer Wasted Words een eerste hit
oplevert, is ook de eerste LP al uitgekomen: Introduction To The Motions.
Vanwege de harde, rauwe gitaarsound is het misschien wel juist dit album dat de
tand des tijds het best heeft doorstaan. De frisse, opwindende singles zijn al
even overtuigend.
1966
de VS en Engeland.
De band krijgt tijdens de opnamen van de tweede LP Their Own Way internationale
hulp: John Stewart, de manager/producer van The Walker Brothers. Scott Walker
wordt op de hoes vermeld als co-producer, maar in werkelijkheid voert hij in de
studio niets uit. Robbie van Leeuwen beklaagt zich hierover in het Britse
muziekblad Record Mirror: 'Scott was big-headed, the star'. The Walker Brothers
nemen Van Leeuwens compositie My Love Is Growing op als b-kant van hun single
You Don't Have To Tell Me. Why Don't You Take It is de grootste Motions-hit van
dit jaar.
1967
Net als van de
Tee-Set en The Outsiders verschijnt er van The Motions een elpee in de
Songbook-serie, met daarop praatjes en plaatjes. In het geval van The Motions
doet Joost den Draayer de aankondigingen en interviews. Het eind 1966
uitgebrachte How Can We Hang On To A Dream is een solo-single van Rudy Bennett.
Het plaatje wordt in januari 1967 een flinke hit. Hij zal later nog enkele
singles onder eigen naam uitbrengen. In maart verlaat Robbie van Leeuwen The
Motions en richt hij zijn eigen groep op: Shocking Blue. Zijn vervanger is
Gerard Romeyn (ex-Tee-Set). Dit jaar brengen Robbie van Leeuwen, Henk Smitskamp
en Sieb Warner samen met gitarist René Nodelijk (René & The Alligators)
onder de naam The Six Young Riders een single uit.
1968
Henk Smitskamp verlaat de Motions en duikt weer op als tijdelijk vervanger van Polle Eduard in After Tea (met Frans Krassenburg, ex-Golden Earrings). Hij wordt vervangen door Leo Bennink (ex-Jay Jays) die gitarist wordt. Gerard Romeyn neemt de baspartijen voor zijn rekening. In 1969, vlak voor de opnames van de LP Hell's Session vervangt Smitskamp Gerard Strötbaum in Livin' Blues. Negram brengt op hun budget label Marble Arch een LP uit die oude studio-opnamen bevat met kunstmatig toegevoegd geluid van enthousiast publiek om zo te suggereren dat het om de registratie van een liveconcert gaat. Stukken overtuigender is het uiterst psychedelische Impressions Of Wonderful - de Sgt. Peppers van de lage landen - dat met Make It Legal een warm pleidooi bevat voor de legalisering van soft drugs. De bezetting die op de plaat is te horen bestaat uit Bennett, Smitskamp, Warner en Romeyn.
1969
Jan Vennik
(ex-Jay-Jays) versterkt de groep op saxofoon en fluit. The Motions worden
daarmee een kwintet. Vennik is te horen op de singles Miracle Man en I Ain't
Got Time. Op de laatstgenoemde single is Gerard Romeyn vervangen door bassist
Paul van Melzen (ex-Haigs). Vennik wordt voor het verschijnen van de single
Take The Fast Train vervangen door Bobby Green (toetsen).
Vennik maakt
vervolgens een soloalbum onder de naam John Vennick. Drummer Sieb Warner stapt
uit de groep voor een - naar blijkt - kortstondig verblijf in de Golden
Earring.
Vanaf 1990 staat
hij weer regelmatig met The Atmospheres op de Nederlandse podia.
De laatste line-up
van The Motions (tot het uiteengaan in 1971) is Rudy Bennett (zang), Leo
Bennink (gitaar), Han Gordinou de Gouberville (beter bekend als Han Cooperville
op drums), Paul van Melzen (bas) en Bob van der Vaart (onder de naam Bobby
Green op toetsen en zang).
In deze bezetting
wordt de matige Electric Baby opgenomen. Ook op het singlefront lopen dit jaar
de zaken stroef. The Motions treden op in New York, maar waar 'concurrent'
Golden Earring daadwerkelijk een poot aan de grond in Amerika krijgt, is de
impact van The Motions inmiddels te beperkt.
Bovendien is het
succes van de singles in eigen land zeer bescheiden. Langzaam maar zeker wordt
The Motions voorbij gestreefd
door binnen- en buitenlandse rock-, psychedelische-, en popgroepen.