Van Morrison zou komen in ‘t Smurf.
Helaas ging dit niet door tot verdriet van velen.
Onderstaand artiekel geeft enige achtergrond informatie over de tour van “Van The Man”.

THEM IN HOLLAND
Bron : Hitweek 9 maart 1967
Door een druilerige Londense binnenstad lopen we (Anton Witkamp en Harry ‘Cuby’ Muskee) naar de Marqueeclub waar in een hoekje onopvallend, met de kraag omhoog Van Morrison op ons staat te wachten. Alsof hij nooit is zoek geweest. Blij schudden we hem de hand en een fotograaf maakt snel een plaatje van de trotse Cuby en nog ‘n figuur die als ‘n soort veroveraars met de buit ‘ Van Morrison’ in het midden poseren. Als de foto’s klaar zijn wordt er besloten om een pub te bezoeken waar van die grote lauwe bieren worden geschonken. Van is samen met zijn nieuwe manager Jerry Flanagan uit Belfast komen vliegen voor deze ontmoeting. Hij kijkt met enige verbazing naar de elpee die alleen in Nederland is uitgekomen. Triest zegt hij dat hier voor hem geen cent aan te verdienen valt. Hij heeft ‘n nogal onverkwikkelijke ruzie met zijn vorige manager Phil Solomons.

Door die ruzie is het onmogelijk te werken met een groep onder de naam THEM. Toen ze laatst met de groep in Amerika waren kregen ze diverse aanbiedingen van platenmaatschappijen. Ze vonden ‘t echter leuker om in Engeland te blijven, maar toen ze terugkwamen merkten ze dat optreden onmogelijk was door de boze Solomons die dat wettelijk kon voorkomen (Van heeft een nogal grote schuld aan Solomons, maar Solomons heeft nog nooit ‘n cent royalties betaald na de eerste twee singles). Van vertelde dat hij erg veel brieven uit Nederland kreeg en dat hij erg graag ons land wilde bezoeken. Op dit moment staat hij nergens onder contract. Hij denkt er echter over om naar de USA te gaan en een contract voor Bang Records daar te tekenen. Maar voordat hij naar de USA vertrekt komt hij nog even hierlangs. Aanstaande vrijdag komt hij op Schiphol aan met zijn oude groep (voor de laatste keer samen) om op te treden. Een unieke kans voor de Hitweek-lezers om hem te bekijken en te horen. Het is de bedoeling (als alles loopt) dat hij op de TV (Fanclub ) komt en zelfs op de radio (10 RRrrr) maar ook ‘live’ dus. Pim wordt door Pim Oets en Koos Zwart naar Nederland gehaald. Vrijdagmiddag om half één, dat is het heuglijke ogenblik dat Van Morrison & zijn vier kornuiten voor het eerst voet op Neerlands bodem zetten. ‘s Avonds één optreden, en wel in Deventer in de Buitensociëteit (in het voorprogramma de Hunters en Les Baroques).
Zaterdag wordt besteed aan tv -opnamen voor Fanclub waarna s’ avonds twee optredens volgen: één om 8 uur in Bergen (beatclub Palermo), en één in Amsterdam in de Hubbub-Club.
Zondag is de laatste dag in Nederland én de laatste dag van het bestaan van de beatgroep Them. Want maandag stapt Van in het vliegtuig naar New York om daar als zanger in Charles Aznavour-stijl een carrière te beginnen. Zondagmiddag begint met ‘n optreden in Almelo (Zaal de Kei), daarna een concert in Apeldoorn (Eurobeurs), voorprogramma Golden Earrings). Om half zes is de groep in Arnhem (Mod-A-Go-Go) en om 7 uur in Nijmegen (Casino 67). En daarna volgt het allerlaatste Them-optreden in beatclub Smurf te Bussum. (Dit klopt dus helemaal niet!!!) Helaas konden er geen optredens in Den Haag of Rotterdam georganiseerd worden door de moordende concurrentie van de heren Dave Dee, Dozy enzovoort. Maar de echte Them-fans zullen via trein, tram, bus, fiets, kruiwagen en vliegtuig hun weg naar de concerten wel weten te vinden.

De afgebeelde lp "Please, no moke !" is een heruitgave van de gelijknamige lp, live opgenomen in maart 1967 met Van Morrison in Deventer.

  • Side A:
    • One more time
    • If you and I could be as two
    • Gloria
    • Hey girl
    • My lonely sad eyes
    • Mistic eyes
  • Side B:
    • Just for fun
    • Appleknocker Flophouse
    • Traveling with the blues
    • Hobo blues
    • Window of my eyes (symfonische versie)
    • Your body, not your soul (it. versie) Gli-Uragani
Luister hier alsnog naar If you and I could be as one en Gloria opgenomen in Deventer.

Een leuke bijkomstigheid was een reactie van Hans Waterman (ex-drummer C+B) Hij schrijft:
Ik zit met verbazing de nieuwsbrief te lezen, namelijk dat verhaal over van morisson...ik heb jaren achter het bandje van dat radio optreden aan gezeten....vroeg in de jaren 70 werkte ik bij de regionale omroep en heb toen alle betrokkenen gepeild: voor degeen, die het zich nog herinnert theo stokkink, vincent van engelen en ferdi lieberwerth...zoals je uit mijn boek weet kan ik me die periode erg goed herinneren....in elk geval kreeg ik met geen mogelijkheid die opname boven water....jaren daarna - ik spreek hier over eind jaren tachtig - speelde ik in londen met the pretty things....ik was er inmiddels al aan gewend dat er altijd een stel jonge jongens achter ons aan reisde die er ongelooflijk jaren zestig uitzagen....veel fluweel aan het lijf en qua schoeisel en haardracht bijna authentieker dan wij toen de wereld in blikten....ik word op een gegeven moment op de schouder getikt door een jongen die een rechthoekig zonnebrilletje droeg (zo een als roger mc guinn van de byrds altijd op had) ...'you are hans waterman, isn't it?' ....toen ik dit bevestigd had gaf hij me een cassette met die bewuste opname van de blizzards met van morisson....ik was verbijsterd!....natuurlijk vroeg ik hem uitgebreid waar hij dit nou in godsnaam vandaan had en hij vertelde dat hij bij een soort club hoorde die dit soort dingen onderling uitwisselden...dit bandje kwam helemaal uit australië...waarschijnlijk ligt diezelfde band ten grondslag aan de cd die nu via florida naar nederland is gekomen...maar feit is dat ik het al jaren in de kast heb liggen.....